Przejdź do głównej zawartości

1%



To już nasza 2 zbiórka 1%. Kiedy rok temu starałam się dostać do jednej z fundacji miałam mieszane uczucia. Prosić kogoś o pomoc? Wstyd!. Przecież inni mają mniej, gorzej więc nie wypada prosić.
A jednak za nami 1 rok, nie uzbieraliśmy kokosów bo też nie reklamowaliśmy się w obawie o złośliwe komentarze i krytykę. Pieniążki, które uzbieraliśmy pomogły nam opłacić zajęcia dla córki.
W tym roku już się nie wstydziliśmy prosić o pomoc.

Nie będę opisywać procesu zapisywania się do fundacji bo ile placówek, tyle różnych procedur. Nie chciałabym również reklamować żadnej z nich bo każdy sam może wybrać. Warto sprawdzić czy fundacja pobiera opłaty, nasza akurat nie, ale wiem, że różnie bywa.
Ciekawostką jest to, że choć przy wypełnieniu PIT można wyrazić zgodę na ujawnienie darczyńcy, my nie wiemy od kogo pochodzą środki. Dostajemy jedynie listę wpłat oraz miasto z którego one pochodzi. Choć PIT wypełniamy do końca kwietnia, środki pojawiają się na koncie podopiecznego dopiero ok listopada.
By móc je wykorzystać konieczna jest faktura wystawiona na fundację, którą trzeba do niej wysłać. Środki refundowane są po okresie 1 miesiąca.
Nie wszystko można sobie „odpisać”,  na szczęście terapie czy przedszkole specjalistyczne podlegają możliwości refundowania.
Staramy się nie nadużywać tych pieniędzy i wykorzystywać je tylko kiedy musimy ponieważ w przyszłości chciałabym wysłać córkę na turnusy rehabilitacyjne w lato.

Polecam i zachęcam do bycia podopiecznym jednej z fundacji oraz do przekazywania swojego 1% potrzebującym.
Nie zostawiajmy tych pieniędzy ZUSowi...
Pomóżmy!

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Przedszkole

Nawet nie wiemy ile rzeczy musi i potrafi ogarnąć nasz mózg, a i tak ponoć wykorzystujemy tylko max 30% jego możliwości. Człowiek uczy się najwięcej w pierwszym roku życia, potem tylko utrwala, powiela, rozszerza swoją wiedzę...albo zawęża ;). Mózg dziecka jest chłonny i otwarty na wiedzę a jaki jest mózg dziecka autystycznego?.  Czasem patrzę na moją córkę i martwię się, że tylu rzeczy "nie ogarnia". Nie umie się sama ubrać, rozebrać, jeść, umyć zębów, korzystać z toalety...No i mówić. Czy zdąży nadrobić te zaległości?. Czy w ogóle kiedykolwiek posiądzie tę tajemną wiedzę?. Czas pokaże, ale my musimy jej pomóc.

Ludzkie gadanie

Ona tak zawsze? Pyta kominiarz, który przyszedł do domu sprawdzać gaz i wywołał histerię u mojej córki. Czemu ona tak krzyczy? Pyta zirytowana sąsiadka, która przeklina moment naszego pojawienia się w bloku, a w lodówce trzyma szampana na nasze pożegnanie ;). Czy pani jest mamą tej dziewczynki, która tak ciągle płacze? Pyta osiedlowa pani sprzątająca wpatrując się na mnie jak na wyrodną matkę maltretującą dzieci. Niewychowane dziecko! Niech ją pani uciszy ! Cedzą przez zaciśnięte zęby, współpasażerowie w tramwaju, "ZAMKNIJ SIĘ!", dodaje miła babcia w bereciku, gdyby jej wzrok potrafił zabijać, już by nas nie było...

Podsumowanie 2020

  Puk, puk jest tu kto? Pytanie raczej retoryczne bo nie sądzę by ktoś jeszcze zaglądał na zdechłego bloga :) Przyznam szczerze, że jest wiele powodów, przez które jest mnie tu tak mało. Pierwszy, mega prozaiczny i błahy to brak laptopa, a pisanie na telefonie czy IPadzie nie należy do moich ulubionych zajęć. Drugi to totalny brak czasu, dzieci w 2 przedszkolach, zajęcia dodatkowe, terapie, praca i ogarniania domu mnie wykańcza, a pisanie wymaga ode mnie dodatkowego skupienia, na które jakoś nie mam już siły. No właśnie, powód trzeci, ostatni, ale równie ważny. Czasem po prostu rzygam autyzmem. Jakkolwiek źle to zabrzmi, moje życie od maja 2016 kręci się wokół autyzmu, wokół walki, z morzem nadziei i łez. Ci którzy chcą i tak wiedzą co u nas, a ci, którzy nie chcą to nie muszą i tyle. No, ale jestem tu dziś i muszę przyznać, że mamy się całkiem niezłe. Obiecałam sobie na początku mojego pisania, że co jak co, ale podsumowanie roku będzie zawsze. Także chyba muszę słowa dotrzymać. N...