gniew

MAM DOŚĆ

- życiowych mądrości, tego, że każdy wie najlepiej co powinnam zrobić, co wybrać,

- tego, że każdy wie lepiej co potrzebuje moja córka, jakie przedszkole wybrać, na jaką terapię iść,

- ciągłego oceniania, przecież od zawsze wiadomo, że jestem złą matką, a dla swoich dzieci chcę tylko złego to o czym tu rozmawiać :/,

- ciągłych pretensji, wypominania, czepiania się,

- użalania się nad sobą,

- nieszczerego współczucia,

- poprawiania sobie samopoczucia moim kosztem.

Choroba dziecka czyni mnie bezbronną, każe ufać, że będzie lepiej, że ludzie chcą dla nas dobrze...

Każdego dnia staję przed ważnymi wyborami, staram się pomóc mojej córce, wybrać to co dla niej najlepsze, a czym nie zawracać sobie i jej głowy. Czasem mam wrażenie, że dla terapeutów czy placówek jesteśmy tylko zyskiem. Nowe metody terapii, nowe metody leczenia. Logopeda 80 zl za godzinę, psycholog 80, psychiatra 130 zł za wizytę, terapia SI 100 zł, konie, masaże, terapia ręki, terapia czaszkowo-krzyżowa, ścianka, basen itp itd. Zabawki sensoryczne, bez których dziecko się nie rozwinie.

Psychiatra sugeruje przedszkole specjalne, w którym akurat przypadkiem pracuje, logopeda poleca terapię w swoim gabinecie (bo bez tej terapii dziecko nie zacznie mówić), w centrum autyzmu proponują swoją placówkę...to nic, że na drugim końcu miasta i musiałabym dojeżdżać 1,5 h w jedną stronę!. .Przecież jestem matką, muszę się "poświęcić"!.
Cokolwiek zrobię jest złe, każda decyzja mogłaby być lepsza. Każdy wie najlepiej jak wychować moje dziecko.

Moje dziecko to nie bankomat, a ja nie jestem niczyim workiem treningowym!!!.

NIE, dziękuję! sama wybiorę! i rad też nie potrzebuję!