Odwieczne pytanie. Co kupić na święta? Co dla męża, co dla mamy, co dla przyjaciółki.
I co dla dziecka, co dla dziecka z autyzmem?.
Takie dziecko nie skupi się na filmie czy bajce. Nie umie bawić się tematycznie. Nie pojeździ autkiem, nie pojeździ z wózkiem, nie nakarmi lalki.
Urodziny, święta, prezenty to dla mnie ciężki temat.
Przecież powinnam znać swoje dziecko najlepiej, powinnam wiedzieć o czym marzy i co sprawi mu radość.
A ja wiem, coś wiem, ale wciąż za mało.
Nie chce dawać prezentów, które nie sprawią radości, szkoda mi pieniędzy na kolejnego pluszowego misia, który i tak skończy zakurzony na półce.
Sukienki, rajstopki, ile można? Poza tym czy to naprawdę prezent dla dziecka czy raczej wygoda dla rodziców?.
Można pójść w terapię, kupić coś do masażu czy rehabilitacji. Można, ale czy to prezent?.
Na urodziny była piaskownica - chyba najlepszy prezent w mojej "karierze" autystycznej matki.
Piaskownica uratowała nam wakacje, bez niej zabawa na ogródku ograniczyłaby się do chodzenia w kółko.
Ale co na święta?.
W przedszkolu Mikołaj przyniósł piasek kinetyczny. Fajny pomysł, tylko powinni do niego dodawać Irobota rumbę :/ bo taki piasek wlezie wszędzie! Nawet w miejsce, o którego istnieniu nie wiedziałaś.
Pod poduszkę Mikołaj przyniósł kulę z małą kuleczką w środku.
Po co? Moja córka kocha "potrząsać" i przesiewać. Czemu? Nie wiem i pewnie nie jest to zbyt rozwijające zachowanie, pewnie ją fiksuje i ogólnie jestem złą matką kupując takie coś. Trudno.
Pod choinkę będzie lampa z "glutem", taka szklana z kolorem i latającym glutem. Taka pseudo sensoryczna - niby leczy a przy okazji może sprawić jakąś przyjemność dla oczu.
I tyle.
Ps. W niedzielę byłam z Milusi chrzestną i 2 dzieciaków na Disneyu na lodzie.
Bałam się histerii, przetłoczenia ilością ludzi, światłem, zbyt długim przedstawieniem, głośną muzyką. Bałam się niezrozumienia...
Było lepiej niż myślałam. Była radość i ekscytacja, czasem nad wyraz, ale jednak.
Nie było płaczu i histerii, nie było zniecierpliwienia.
Moje dziecko pokazało mi, że jest "wporzo laską", dzieckiem, które doceniło, że jest tam gdzie jest.
Dla takich momentów warto żyć, oby więcej ich w naszym życiu :).
Komentarze
Prześlij komentarz